سنگ مصنوعی سمنت پلاست در مقابل بارانهای اسیدی مقاوم است. هدف این متن بررسی مقاومت سنگهای مصنوعی بر پایه سیمان و بتن، در مقابل اسید خانگی و قوی می باشد.
این مباحث برای تولید محصول با کاربری متفاوت نیست. لطفا از این مطالب جهت ساخت سنگ مصنوعی کابینت، سنگهای قبر، سینک روشویی و ظرفشویی استفاده نکنید.
ابتدا باید بدانیم برای کاهش تاثیر اسید بر بتن و سنگ مصنوعی چه اقداماتی باید صورت گیرد:
کاهش میکروهلز بافت بوسیله پرکننده های مختلف
کاهش جذب آب سطحی و مطلق محصول
اضافه کردن مواد مختلف جهت کم کردن تاثیر اسیدها بر بتن و سنگ مصنوعی
برای افزایش مقاومت سنگ مصنوعی بر پایه بتن در برابر اسیدهای خانگی، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:
استفاده از بتن مقاوم به اسید: بتن‌هایی که با مواد افزودنی خاص تقویت شده‌اند و مقاومت به اسیدها دارند، میتوانند از اثرات اسیدهای خانگی محافظت کنند. این نوع بتن‌ها معمولاً در پروژه‌های خاص مورد استفاده قرار می‌گیرند.
پوشش‌دهی با مواد محافظ: از پوشش‌دهی سطح بتن با موادی مانند رزینهای مقاوم به اسید یا پوشش‌های حفاظتی مخصوص استفاده کنید تا بتن از تماس مستقیم با اسیدها محافظت شود.
استفاده از سنگدانه‌ها و مواد پرکننده مناسب: با انتخاب مناسب سنگدانه‌ها و مواد پرکننده در ترکیب بتن می‌توانید مقاومت بتن را در برابر اثرات اسیدها افزایش دهید.
مراقبت و نگهداری: به منظور حفظ و نگهداری از مقاومت بتن در برابر اسیدهای خانگی، بهتر است از تماس طولانی مدت با این نوع اسیدها جلوگیری کرده و هر چه سریع‌تر هر گونه نشتی یا ریزش اسید را پاک کنید.
برای ساخت سنگ مصنوعی بر پایه سیمان ( بتن )با مقاومت به اسید میتوان از مواد زیر استفاده کرد:
سیلیس فوم: اضافه کردن سیلیس فوم به ترکیب بتن می‌تواند مقاومت بتن در برابر اثرات اسیدها را افزایش دهد.
پودر گرانیت: استفاده از پودر گرانیت به عنوان جایگزین مناسبی برای بخشی از سیمان می‌تواند مقاومت بتن را در برابر اثرات اسیدها افزایش دهد.
آلومینات کلسیم: اضافه کردن آلومینات کلسیم به ترکیب بتن می‌تواند به افزایش مقاومت بتن در مقابل اسیدها کمک کند.
پلیمرهای مقاوم به اسید: استفاده از پلیمرهای خاصی که مقاوم به اثرات اسیدها هستند، می‌تواند به تقویت و حفظ مقاومت بتن در برابر اسیدها کمک کند.
رزین‌ها: استفاده از رزینهای مقاوم به اسید می‌تواند به عنوان یک پوشش محافظ بر روی سطح بتن استفاده شود تا از تماس مستقیم با اسیدها جلوگیری کند.
پلیمرهایی که میتوانند مقاومت اسیدی بتن، و سنگ مصنوعی بر پایه سیمان را افزایش دهند عبارتند از:
پلیمرهای اپوکسی: این نوع پلیمرها به عنوان یک پوشش محافظ بر روی سطح بتن استفاده می‌شوند و میتوانند مقاومت بتن در برابر اثرات اسیدها را بهبود بخشید. همچنین میتوان در بتن درصدی از رزینهای اپوکسی استفاده نمود.
پلیمرهای اکریلیک: این نوع پلیمرها نیز به عنوان پوشش‌دهی مورد استفاده قرار می‌گیرند و میتوانند به مقاومت بتن در برابر اسیدها کمک کنند. همچنین برای کاهش میزان جذب آب، کاهش تاثیر اسیدی، میتوان از رزین های اکرلیک استایرن با دوز مصرف خاص، در سنگ مصنوعی استفاده نمود.
پلیمرهای سیلان: این نوع پلیمرها میتوانند به تقویت اتصال بین بتن و مواد محافظ مورد استفاده برای حفاظت از بتن در برابر اسیدها کمک کنند. مثل سیلانهای آلکوکسی، سیلان فنوکسی
استفاده از این پلیمرها به عنوان یک پوشش محافظ، و یا یکی از اجزای تشکیل دهنده مخلوط، می‌تواند به مقاومت بتن در برابر اثرات اسیدها کمک کند و باعث افزایش عمر مفید و کاهش نیاز به تعمیرات مکرر شود.
رزین‌هایی که میتوانند مقاومت اسیدی سنگ مصنوعی پایه بتن را افزایش دهند عبارتند از:
رزینهای اپوکسی: این نوع رزین‌ها میتوانند به عنوان یک پوشش محافظ، و یا جزیی از مخلوط بتن استفاده شوند تا مقاومت بتن در برابر اثرات اسیدها را بهبود بخشند.
رزینهای فنولیک: این نوع رزین‌ها نیز میتوانند به عنوان پوشش‌دهی مورد استفاده قرار بگیرند و میتوانند به مقاومت بتن در برابر اسیدها کمک کنند.
رزینهای اوره فرمالدهید: این نوع رزین‌ها میتوانند برای حفاظت از سطوح بتن در معرض اسیدها استفاده شده و به مقاومت بتن در برابر اثرات اسیدها کمک کنند.
مواد معدنی مختلفی وجود دارند که میتوانند مقاومت اسیدی سنگ مصنوعی بر پایه بتن را افزایش دهند:
سیلیس فومی (سیلیس بافته شده): این ماده معدنی می‌تواند به مقاومت بتن در برابر اسیدها کمک کند و استحکام آن را افزایش دهد.
سیلیکا فیوم (پودر کوارتز): استفاده از این ماده معدنی می‌تواند به مقاومت اسیدی بتن کمک کند و باعث افزایش دوام و عمر مفید بتن شود.
سیلیس‌منیت (سنگ آهک): این ماده معدنی نیز می‌تواند به مقاومت بتن در برابر اثرات اسیدها کمک کند و سطح بتن را تقویت کند.
آلومینا (اکسید آلومینیوم): این ماده معدنی نیز به دلیل خصوصیات شیمیایی و فیزیکی خود می‌تواند به مقاومت اسیدی بتن کمک کند.
کربنات کلسیم (کلسیت): استفاده از این ماده معدنی نیز می‌تواند به مقاومت بتن در برابر اسیدها کمک کرده و اثرات مخرب اسیدها را کاهش دهد.
استفاده از این مواد معدنی می‌تواند به عنوان یک جزء افزودنی به بتن، به مقاومت بتن در برابر اثرات اسیدها کمک کرده و بهبود عملکرد آن را در معرض این نوع آلودگی‌ها بخصوص در محیط‌های صنعتی کمک کند.
مواد نانو ذراتی که میتوانند مقاومت اسیدی بتن ( سنگ مصنوعی )را افزایش دهند میتوانند شامل موارد زیر باشند:
نانوذرات سیلیکا: استفاده از نانوذرات سیلیکا می‌تواند به تقویت ساختار داخلی بتن و افزایش مقاومت آن در برابر اثرات اسیدی کمک کند.
نانوذرات اکسید آهن: این نانوذرات میتوانند به عنوان یک عامل تقویت کننده در بتن عمل کرده و مقاومت بتن در برابر اسیدها را افزایش دهند.
نانوذرات اکسید تیتانیوم: این نانوذرات میتوانند به عنوان یک ماده تقویت کننده در بتن عمل کرده و به مقاومت بتن در برابر اثرات اسیدی کمک کنند.
نانوذرات اکسید روی: استفاده از این نانوذرات نیز می‌تواند به تقویت و افزایش مقاومت بتن در برابر اسیدها کمک کند.
نانوذرات کربنی: مانند نانوتیوب‌های کربنی که میتوانند به عنوان یک ماده تقویت کننده در بتن عمل کرده و به مقاومت بتن در برابر اثرات اسیدی کمک کنند.
استفاده از این نانوذرات می‌تواند به عنوان جزء افزودنی به بتن، به مقاومت بتن در برابر اثرات اسیدی کمک کرده و باعث افزایش دوام و عمر مفید آن شود.